آموزش در دوران کودکی
آموزش در دوران کودکی به یادگیری و تربیت کودکان در سنسن پیش از دبستان ،معمولا از تولد تا 8 سالگی می پردازد.
این دوره حساس از زندگی کودک شامل رشد جسمانی،عاطفی،اجتماعی و شناختی است.آموزش در این دوره می تواند تائیرات بلند مدتی بر توانایی های یادگیری و موفقیت در آینده ی کودک داشته باشد.
در این دوره کودک برای اولین بار با طبیعت و روابط اجتماعی خود را آغاز می کند و دوران کودکی از نظر کمی و کیفی دارای اهمیت بالایی هستند.
آموزش دوران کودکی از دو نظر دارای اهمیت است :
1-اثرپذیری کودک در محیط آموزشی
2-تاثیریادگیری در دوران کودکی
عناصر کلیدی آموزش در دوران کودکی
محیط آموزشی ایمن و پویا: این مکان باید محیطی برای کودک باشد که درآن بازی کند،کاوش کند و تعامل برقرار کند
برنامه آموزشی خوب: برنامه آموزشی باید مهارت های کودک را تقویت کند و در این برنامه باید بازی،هنر،موسیقی، و فعالیت های عملی باشد
معلمان مهربان: مربیان مهدکودک ها باید دارای دانش و مهارت کافی در زمینه رشد کودکان داشته باشند و نیازهای فردی کودکان را درک کنند
همکار پدر و مادر: تعامل والدین با معمان و مربیان مهد باعث تقویت مهارت یادگیری در کودک می شود
ارزیابی مستمر از کودک: این ارزیابی کمک می کند تا متوجه پیشرفته کودک شویم و برنامه متناسب با توانایی های او تنظیم کنیم
تاثیر آموزش بر هوش کودک
آموزش در دوران کودکی تاثیرات بسیار عمیقی بر هوش کودک دارد و می تواند به بهبود و توسعه مهارت های اجتماعی و عاطفی کودک کمک بسیار کندو تاثیر روی کوتاه مدت و بلند مدت است.
توسعه شناختی : مهارت های زبانی، مهارت های ریاضی، حل مسئله و تفکر انتقادی
توسعه اجتماعی و عاطفی: مهارت های اجتماعی،مدیریت عواطف،
توسعه جسمانی: مهارت حرکاتی
پرورش خلاقیت: هنر و بازی های خلاقانه و فعالیت های هنری
مزایای آموزش در دوران کودکی
توسعه مهارت های اجتماعی و عاطفی : کودکان در این مرحله یاد می گیرند که چگونه با دیگران ارتباط بگیرند و در گرو ها ی مختلف کار کنندو عواطف و احساسات خود را بتوانند مدیریت کنند.
پایه گذاری مهارت های شناختی : مفاهیم پایه ای مانند اعداد،حروف،و رنگ ها معرفی می شوند و توانایی حل مسئله درکودک تقویت می شود
مهارت های که کودکان در فرایند آموزش باید یاد بگیرند
هوش هیجانی: مهارت همدلی باعث رشد هوش هیجانی در کودکان می شود، یکی از راه های آموزش همدلی در کودکان الگوسازی و آشنا کردن با احساسات است
اعتماد به نفس: اعتماد به نفس با احساسات کودک رابطه مستقیمی دارد و باید بصورت واقع بینانه از او قدر دانی شودو کودک مورد تشویق قرار گیرد
نه گفتن: از جمله مهم ترین آموزشهای این دوران مهارت ( نه ) گفتن است.کودک باید جوری آموزش ببیند که بتواند از خود مراقبت کند
روش ها و رویکردهای آموزش در دوران کودکی
1- روش مونتسوری: یادگیری براساس خود محوری بودن به این صورت است که کودک موضوع خود را انتخاب می کند و به صورت مستقل کار انجام می دهد
2-روش والدورف: توسعه کلی کودک از طریق بازی و هنر و فعالیت های خارج از کلاس است
3-براساس پروژه: یادگیری از طریق انجام دادن پروژه گروهی و ارائه نتایج
4-آموزش زبان دوم: معرفی زبان دوم از طریق موسیقی،نمایش های عروسکی و کتاب در سنین پایین
5-انجام بازی های آموزشی با کودکان : استفاده از بازی هایی که مهارت های مختلف کودک را تقویت می کند
6-آموزش از طریق هنر : استفاده از هنرهای تجسمی ،موسیقی و تئاتر برای یادگیری
متغیرهای که اهمیت دوران کودکی را تحت تاثیر قرار می دهد
محیط خانوادگی: تعاملات فرزندان با والدین تاثیر بسزایی بر رشد شناختی،عاطفی و اجتماعی کودک دارد،ایجاد محیط حمایت کننده برای کودک باعث افزایش اعتماد به نفس کودک می شود و فراهم کردن شرایط دسترسی به منابع آموزشی از جمله بازی های آموزشی و کتاب های آموزشی برای کودک از سوی خانواده
محیط آموزشی : برنامه آموزشی با کیفیت بالا مناسب نیازها و توانایی کودک طراحی شده باشدو به توسعه کودک کمک کند و وجود مربیان ماهر که تجربه کافی داشته باشند روی رشد کودک تاثیرگذار است
عوامل اقتصادی : شرایط اقتصاد خانواده روی دسترسی کودک به منابع آموزشی تاثیر بسیاری دارد
